به‌مناسبت روز دختر | گفت‌وگو با ریحانه رزاقی‌مقدم، دختر طلایی مشهد

شبنم کرمی- از آنجا که حضرت معصومه (س) الگویی کامل و ارزشمند برای دختران مسلمان هستند روز میلاد با سعادت ایشان را روز دختر نامیده‌اند که می‌تواند زمانی مناسب برای شناخت دختران و آشنا شدن با جایگاه آن‌ها در جامعه و خانواده برای همه‌ی ما باشد.

با ریحانه رزاقی‌مقدم، نمونه‌ی یک نوجوان موفق در عرصه ورزش و تحصیل که ۱۳ سال دارد و در پایه هفتم مدرسه امام‌رضا (ع) درس می‌خواند گفتگو کرده‌ایم که می‌خوانید.

گام‌های نخست برای پیروزی

از سه سالگی ورزش را با رشته ژیمناستیک آغاز کردم. چهار ساله بودم که نخستین مدال خود را در مسابقات استان کسب کردم.

پس از آن در مسابقات رشته ژیمناستیک استانی بسیاری شرکت کردم که مهم‌ترین آن‌ها مربوط به پایه اول ابتدایی و مسابقات آموزش‌وپرورش با کسب ۵ مدال طلا به‌عنوان «قهرمان قهرمانان» و ۴ مدال طلای دیگر بود.

در مرحله کشوری نیز در پارالل یک مدال نقره کسب کردم. در سال ۹۳ در مسابقات لیگ ژیمناستیک مشهد سه نشان طلا و در مسابقات استانی، چهار مدال طلا به‌دست آوردم.

سال ۹۴ در مسابقات شهری، استانی و کشوری در مجموع ۸ مدال طلا و یک نقره کشوری و دریافت لوح تقدیر‌های بسیاری از سراسر کشور را در کارنامه ورزشی خود ثبت کردم.

مهم‌ترین موفقیتم در سال ۱۳۹۵ کسب یک مدال طلای استعداد برتر کشور و مدال نقره مسابقات دانش‌آموزی کشور در سنندج بود.

اهداف برتر

در این زمان به‌دلیل اینکه با کسب چند مقام کشوری به اوج خود در ژیمناستیک رسیده بودم، برای اینکه بتوانم به مقام‌های بین‌المللی هم دست پیدا کنم از ۵ سالگی با راهنمایی پدرم وارد ووشو در بخش ساندا (مبارزه) شدم و همزمان ژیمناستیک هم کار می‌کردم.

اما از آن‌جا که این دو رشته در یک راستا نبودند پس از مسابقات استعدادیابی، ووشو را از ۸ سالگی در بخش تالو (نمایشی با سلاح‌های مختلف و انعطافی) ادامه دادم و سال ۲۰۱۷ در مسابقه بین‌المللی گرجستان موفق به کسب یک مدال نقره و دو برنز شدم.

در سال ۲۰۱۸، یک ماه در چین دوره گذراندم و موفق به دریافت مدرک دیپلم ووشو از معبد شائولین شدم.

در سن ۹ سالگی به‌عنوان استعداد برتر مشهد، برای تست ووشو و حضور در اردوی تیم ملی به تهران دعوت شدم که با شیوع بیماری کرونا این برنامه معلق ماند.  

در دوران قرنطینه به‌دلیل لزوم رعایت فاصله اجتماعی، تمریناتم را به‌صورت خصوصی ادامه دادم. در همین دوران، سال ۲۰۲۱ در مسابقه بین‌المللی آنلاین اژد‌های سرخ شرکت کردم و دو مدال طلا به‌دست آوردم.

امسال هم در مسابقات آنلاین معبد شائولین با ۵ هزار شرکت‌کننده از ۵ قاره جهان یک مدال طلا و یک برنز کسب کردم.  

این همه مدال!

در مجموع ۵۳ مدال دارم؛ در ژیمناستیک که ۱۰ سال کار کردم مدال‌های استانی و کشوری از هر سه رنگ زیاد کسب کرده‌ام که شامل ۱۹ مدال نقره و برنز و بقیه طلا هستند.

در ووشو نیز باتوجه به سنم، «دان ۲» دارم و علاوه بر مدال‌های استانی، در سبک «دی‌تانگ‌چوآن» یک مدال طلای کشوری و یک لوح تقدیر از رئیس فدراسیون پاکستان کسب کرده‌ام.  

در این راه، از خانم شجاعی، نایب‌رئیس هیئت ژیمناستیک مشهد، استاد باقری و استاد بزرگوارم علی رضایی که همیشه علاوه بر ورزش، درس اخلاق هم به من داده‌اند، همچنین پدر و مادرم که با همراهی و دعا‌های خود مرا در این راه یاری کرده‌اند سپاسگزارم.

دوست‌داشتنی‌های من

رشته‌های زبان انگلیسی، رشته‌های یوسی‌مس و نقاشی و خوشنویسی را خودم کار کرده‌ام و بسیار علاقه‌مندم.

سال ۹۸ هم در چهاردهمین یادواره کودک و محرم در نقاشی رتبه برتر را کسب کردم. در درس نیز تلاش می‌کنم مانند ورزشم بهترین باشم.

برای اینکه به همه کارهایم برسم وقتی تکلیف و کاری دارم در هر مکانی باشم همان‌جا انجامش می‌دهم و منتظر نمی‌مانم به خانه برسم. از همه لحظاتم برای موفقیت استفاده می‌کنم.

اکنون در سنی هستم که درباره آینده کمی گیج و نگرانم، اما امیدوارم بتوانم ورزشم را تا بالاترین حد ادامه دهم و در آینده یک مربی خوب شوم.

در تحصیل هم رشته پزشکی در زمینه جراحی یا دندان‌پزشکی را خیلی دوست دارم.

راه رسیدن به پیروزی

من از کودکی به واسطه ورزش ارتباط زیادی با دیگران داشته‌ام و تاکنون آسیب‌دیدگی‌های زیادی را هم تجربه کرده‌ام.

پیش از لیگ کشوری آسیب‌دیدگی زانو داشتم و با همان حال در مسابقات شرکت کردم و فردای مسابقه آنقدر درد داشتم که گریه می‌کردم و توان راه رفتن نداشتم اما به‌نظرم راه رسیدن به پیروزی شکست است.

باید برای هر شخصی حاشیه‌هایی اتفاق بیفتد که درست یا اشتباه کارش را بفهمد.

به دوستانم نیز توصیه می‌کنم در برابر مخالفت دیگران با عمل خود به هدفشان برسند نه با حرف زدن. در برابر تحقیر دیگران جا نزنند و به راهشان ادامه دهند.